Ήταν η περίοδος που η Δημοκρατία είχε καταλυθεί και οι καταλήψεις αυτές είχαν αμιγώς επαναστατικό χαρακτήρα, ενάντια στο τότε δικτατορικό καθεστώς.

Μετά την μεταπολίτευση , συνέχισαν κατά περιόδους οι  καταλήψεις σε Πανεπιστήμια και Σχολεία, με αιτήματα ετερόκλητά , άλλοτε να έχουν σχέση με τα προβλήματα της εκπαίδευσης, άλλοτε να σχετίζονται με γενικότερες κοινωνικές διεκδικήσεις και άλλοτε να έχουν σχέση και με τα δύο. Σε ακραίες περιπτώσεις, αιτήματα των καταληψιών, αφορούσαν το διεθνές περιβάλλον  και τις στρατηγικές επιλογές της χώρας μας, στην εξωτερική της πολιτική…

…Θυμάμαι σε μια περίοδο που ήμουν στην διοίκηση της Ιατρικής Σχολής  του ΕΚΠΑ, σε μια κατάληψη , βασικό αίτημα των φοιτητών που πρωτοστατούσαν, ήταν η έκδοση ψηφίσματος συμπαράστασης στα απελευθερωτικά κινήματα της Λατινικής Αμερικής!

Το ερώτημα που τίθεται σχετικά με τις καταλήψεις Πανεπιστημίων και σχολείων , είναι:

-Μπορεί σε μια δημοκρατική χώρα , όπως η χώρα μας, κάποιος να καταλαμβάνει ένα χώρο που δεν του ανήκει, δηλαδή δεν είναι ιδιοκτήτης αλλά προσωρινός χρήστης;

-Μπορεί σε μια δημοκρατική χώρα κάποιος, με μέσο την κατάληψη, να προβάλλει εκβιαστικά αιτήματα και να υποκαθιστά τους θεσμικούς φορείς, κινούμενος πέρα από τον υπάρχοντα νόμο;

-Μπορεί κάποιος να εμποδίζει την πρόσβαση στο σχολείο, σε εκείνο που θέλει να παρακολουθήσει το μάθημα;

Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά , με βάση την λογική, θα ήταν , αβασάνιστα, όχι.

Επειδή όμως το φαινόμενο των καταλήψεων στον χώρο της παιδείας μας δεν είναι στιγμιαίο ,αλλά συμβαίνει περιοδικά για πενήντα χρόνια περίπου, η αναζήτηση των αιτίων της φαινομενικά έκνομης αυτής ενέργειας ,που είναι η κατάληψη,  ίσως βοηθήσει στην αντιμετώπιση της.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι οι νέοι είναι αντικειμενικά το πλέον αγνό και αδιάφθορο κομμάτι της κοινωνίας. Με πλεονέκτημα τον ενθουσιασμό και  την μαχητικότητα, χαρίσματα που πηγάζουν από την ορμονική θύελλα που απελευθερώνει τις αναστολές τους και “μαστιγώνει” την εκρηκτική τους συμπεριφορά, αποτελούν βασικό μοχλό κοινωνικής ανέλιξης…Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε , ότι οι νέοι έδωσαν στο Πολυτεχνείο, το τελικό “λάκτισμα” στην παραπέουσα δικτατορία …

Επομένως , με αυτά τα δεδομένα, η ενεργή συμμετοχή των νέων στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα, είναι απαραίτητη.

Όμως, η χώρα μας , παρά τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και εθνικά θέματα που αντιμετώπισε μετά το 1974 και αντιμετωπίζει και σήμερα, είναι μια δημοκρατική χώρα. Εκλέγονται δημοκρατικές κυβερνήσεις, νομοθετεί η Βουλή και εφαρμόζει η εκτελεστική εξουσία. Επομένως, , οι ανατρεπτικές διεκδικήσεις μέσω καταλήψεων σχολείων, δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές . Ιδιαίτερα σήμερα, που η πανδημία του κορωνοϊου, απειλεί άμεσα την κοινωνία, απειλεί την υγεία και την ζωή των πολιτών, απειλή την οικονομία, απειλεί την κοινωνική συνοχή…

Σε αυτή την χρονική στιγμή, που η κυβέρνηση της χώρας, ακολουθώντας πιστά την επιστημονική γνώση, επιβάλλει μέτρα προστασίας του πληθυσμού, όπως έχει θεμελιώδη υποχρέωση, δεν είναι δυνατό να ακούγονται αντιρρήσεις μέσω των καταλήψεων για την χρήση των προστατευτικών μασκών και των άλλων μέτρων αποφυγής κοινωνικού συγχρωτισμού.

Σε αυτή την χρονική στιγμή, που η πατρίδα κινδυνεύει από την Τουρκική επιθετικότητα, δεν είναι δυνατόν να ακούγονται μέσω των καταλήψεων, αντιρρήσεις για την προοπτική αγοράς πολεμικού υλικού και συγκεκριμένα πολεμικών αεροπλάνων!…

Δεν υπάρχει αντίρρηση , ότι προβλήματα στην παιδεία υπάρχουν. Προβλήματα συσσωρευμένα για δεκαετίες. Προβλήματα που αφορούν κτηριακές υποδομές, τεχνολογικές υποδομές, επάρκεια διδασκόντων, εκπαιδευτικό πρόγραμμα, εισαγωγικές εξετάσεις στα ΑΕΙ.

Προβλήματα , που προσπαθεί να λύσει η παρούσα κυβέρνηση και σε πολλά από αυτά, έχει προχωρήσει σε αποτελεσματικές λύσεις.

Δεν πρέπει όμως, οι καταλήψεις των σχολείων να γίνονται μέρος των προβλημάτων και όχι της λύσης!

Δεν είναι αποδεκτό, στο όνομα καμίας διεκδίκησης, οι καταλήψεις, ιδιαίτερα αυτή την εποχή , να τραυματίζουν την Ελληνική παιδία και την Δημοκρατία…

Γιατί Παιδία και Δημοκρατία είναι Ελληνικοί “θησαυροί”.

Γιατί όπως είπε ο Μένανδρος  :“η μόρφωση είναι το στήριγμα της ζωής”…

Και όπως είπε ο Ισοκράτης : “ Η  Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας , διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα , την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία…”

Και οι δύο αυτοί μέγιστοι Έλληνες, τα είπαν αυτά ,  πριν 2500 χρόνια!.

Και την Παιδεία και την Δημοκρατία μας , θα πρέπει να διαφυλάσσουν κατ εξοχή οι νέοι της πατρίδας μας, αφού θα ζήσουν με αυτή περισσότερο …