Επιστολή για τον δρόμο που οδηγεί στο Δημοτικό Σχολείο Παγώνδα

Ο περιφερειακός σύμβουλος, Μανώλης Κάρλας, απέστειλε επιστολή στον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ, αρμόδιο θεμάτων κρατικής αρωγής και αποκατάστασης από φυσικές καταστροφές κ. Χρήστο Τριαντόπουλο, για τον δρόμο που οδηγεί στο Δημοτικό Σχολείο Παγώνδα.

Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής:

«Ο Παγώνδας, ιστορικό χωριό του Δήμου Ανατολικής Σάμου αποτελούσε, από παλιά, μαζί με τον εγγύς παραθαλάσσιο οικισμό Ηραίον ενιαία Κοινότητα με έδρα τον Παγώνδα όπως ισχύει, αυτοδιοικητικά, ακόμα και σήμερα.

Το Δημοτικό Σχολείο Παγώνδα, χτίστηκε την δεκαετία του 1960 και άρχισε να λειτουργεί το 1969 για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του συγκεκριμένου οικισμού.

Η προσπέλασή του, από τους μαθητές του χωριού, γίνονταν πεζή από τους εσωτερικούς δρόμους του χωριού χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα.

Την περίοδο 1995-1996, επί αιρετής Νομαρχίας, αποφασίστηκε, κεντρικά, η συνένωση Σχολείων και η δημιουργία Ενιαίων Σχολικών Μονάδων στις έδρες των Κοινοτήτων.

Έκτοτε, οι μαθητές του εγγύς οικισμού Ηραίου μεταφέρονται με λεωφορεία στο Δημοτικό Σχολείο Παγώνδα, αντί της μέχρι τότε φοίτησής τους στο επιχώριο Μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο Ηραίου ή της διασποράς τους σε άλλες όμορες κοινότητες(Πυθαγόρειο- Χώρα).

Τότε, για την άρτια εξυπηρέτηση των μαθητών, ιδιαίτερα των μεταφερόμενων, με συνεργασία και οικονομική συμβολή της Κοινότητας Παγώνδα (Κοινοτάρχης ο γιατρός κ. Μίλτος Καραμανώλης) και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Σάμου (Νομάρχης ο κ. Πυθαγόρας Βαρδίκος) και με την θεσμική στήριξη της Δ/νσης Δασών Σάμου (Δ/ντής ο Δασάρχης Αναστασίου Αλέξιος και υπεύθυνος Δασονόμος ο κ. Ιωάννης Γεροντής) διανοίχτηκε δρόμος, μήκους περί τα 1.000 (χίλια) μέτρα, που οδηγεί, ως διακλάδωση του δρόμου που ενώνει τον Παγώνδα με το χωριό Σπαθαραίοι, στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου Παγώνδα και επέκεινα.

Ο δρόμος στην συνέχεια, για περισσότερη ασφάλεια, ασφαλτοστρώθηκε, δαπάναις της Κοινότητας Παγώνδα και της Νομαρχίας (εργολάβος ο κ. Δημήτριος Τσακουμάγκος) και έκτοτε ήταν βατός για πεζούς, για μικρά και μεγάλα αυτοκίνητα, επιβατικά και φορτηγά και στη διάθεση όχι μόνο του Σχολείου αλλά και των όμορων συνοικιών του χωριού, λειτουργώντας παράλληλα και ως διάδρομος αντιπυρικής προστασίας τόσο για το Σχολείο όσο και για ολόκληρο το χωριό αφού κινείται μέσα ή και δίπλα, ακριβώς από το υπερκείμενο του οικισμού δάσος.

Με τα χρόνια παρουσιάζονταν κατά καιρούς στον συγκεκριμένο δρόμο κατολισθητικά φαινόμενα, ιδίως σε περιοχή μήκους 60-70 μέτρων, κατά την μεσότητα περίπου της διαδρομής όπου ο δρόμος είχε διανοιγεί με εκσκαφή βράχων λόγω α) της αποσάθρωσης και διασποράς νέων αδρανών υλικών από τα ανάντη και β) της υποχώρησης των παλαιών υλικών εκσκαφής που είχαν μαζί με κορμούς και κλάδους δένδρων, συναποτεθεί, παροδίως, κατά τα κατάντη και κάθε φορά τα μηχανήματα της Νομαρχίας, της τοπικής Αυτοδιοίκησης ή και μισθωμένα ιδιωτών αποκαθιστούσαν, το ταχύτερο, την πληγείσα οδική ασφάλεια και την βατότητα.

Δυστυχώς, το σχολικό Λεωφορείο αποβίβαζε πάντα τους μαθητές στην αρχή του χωριού, στην διασταύρωση προς Σπαθαραίους, διότι η διακλάδωση προς το Σχολείο δεν απέκτησε ποτέ επίσημη βεβαίωση ασφαλούς βατότητας αφού διανοίχτηκε, όπως πολλά έργα εκείνης της περιόδου, χωρίς τις πρεπούμενες μελέτες και αδειοδοτήσεις και το ΚΤΕΛ δεν την αναγνώριζε ως ασφαλή και νόμιμο δρόμο.

Ο φονικός και καταστροφικός σεισμός της 30/10/2020, δημιούργησε προβλήματα πολλά και άλλαξε, αναγκαστικά, πολλά.

Το Λεωφορείο που μετέφερε τους μαθητές από το Ηραίον τους αποβιβάζει πλέον, για μεγαλύτερη ασφάλεια, στην Κεντρική Πλατεία του Παγώνδα και από κει, τα παιδιά με τα πόδια, βρέξει-χιονίσει, και μέσα από τα στενά δρομάκια του χωριού , πολλά από τα οποία έχουν γκρεμισμένα ή και ετοιμόρροπα κτίρια πηγαίνουν, χωρίς καμμιά φροντίδα, επιμέλεια και επίσημη συνοδεία, στο Σχολείο τους, με προφανή και μεγάλο κίνδυνο για την ζωή και την σωματική τους ακεραιότητα.

Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση ανάγκασε πολλούς γονείς, έστω και παράνομα, να εγγράψουν τα παιδιά τους σε όμορα Δημοτικά Σχολεία που σημειωτέον λόγω του σεισμού λειτουργούν σε προκατασκευασμένες αίθουσες με αποτέλεσμα αφ’ ενός το Δημοτικό Σχολείο Παγώνδα να υποβιβαστεί και αφ’ ετέρου οι μαθητές του που έφυγαν να συνωστίζονται στα containersστο Πυθαγόρειο και στην Χώρα και μάλιστα υπό τις συνθήκες της πανδημίας του κορονοϊού.

Το μέγα ερώτημα όλων είναι τι έπρεπε να κάνουν και τι έπραξαν η Αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού από την επομένη του σεισμού και μέχρι σήμερα.