Ευσέβιος: Με θάρρος καί πίστη μπροστά στόν Τίμιο Σταυρό

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Μέσα σέ αὐτές τίς δύσκολες στιγμές, πού ἐξ ἀνάγκης καλούμαστε νά βιώσουμε, στερούμενοι τῆς θείας Λατρείας, δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε, ὅτι ὁ Τίμιος Σταυρός ἀποκαλύπτει τό μέτρο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

Νά συνειδητοποιήσουμε, ὅτι πρέπει νά ζοῦμε κατά τό θέλημα τοῦ Κυρίου, συνεχίζοντας τόν πνευματικό μας ἀγῶνα, τήν ἐπαφή καί τήν ἐπικοινωνία μαζί Του, διά τῆς ἀτομικῆς μας προσευχῆς. Καλῶ ὅλους, Κληρικούς καί Λαϊκούς Ἀδελφούς νά ἀνταμώνουμε σέ κοινή προσευχή κάθε βράδυ 10.00΄-10.15΄κατά τήν προτροπή τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Νά ἀκολουθήσουμε μέ ὑπομονή, σηκώνοντας τόν σταυρό καί αὐτῆς τῆς δοκιμασίας, ὡς τό ὀρθόδοξο χριστιανικό χρέος, μέ βέβαιη τήν ἐλπίδα, ὅτι ὁ Κύριος θά ἐπιβλέψει «ἱλέῳ ὄμματι ἐπί τήν ταπείνωσιν ἡμῶν». Τοῦτο μᾶς τό ἐγγυᾶται ὁ Προφητάναξ Δαϋίδ μέ ὅλο τόν 24^ο ψαλμό του καί ἰδίως ἐκεῖ πού λέει: «ἴδε τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον μου καὶ ἄφες πάσας τὰς ἁμαρτίας μου.»

Ἄς ὑπομείνουμε μέ θάρρος καί προσωπική πίστη.

Ὁ Χριστός μᾶς συμπονεῖ καί μαζί μέ τήν ἐλπίδα, θά μᾶς χαρίζει παρηγοριά, αἰσιοδοξία καί τήν ἴαση καί ἐν τέλει τήν κατάπαυση τοῦ κακοῦ.

Δέν εἴμαστε στό περιθώριο τῆς κοινωνικῆς ζωῆς. Βρισκόμαστε ἐν μέσῳ μιᾶς δοκιμασίας. Τώρα μᾶς δίδεται καί μιά εὐκαιρία νά δοῦμε τήν ζωή καί τούς ἑαυτούς μας. Ἴσως νά πρέπει νά ἀναθεωρήσουμε πολλά πράγματα καί καταστάσεις. Ἀντιλαμβανόμαστε πλέον, πώς τίποτε δέν πρέπει νά θεωροῦμε δεδομένο στήν ζωή μας. Χρειάζεται νά ἐπανεύρουμε ἴσως τήν οἰκειότητα πρός τόν Χριστό καί ὄχι τήν ἐξοικείωση μαζί Του. Ἄς γίνουμε ἱεραπόστολοι τῆς ἀγάπης Του καί ὄχι ἀχθοφόροι τοῦ μηνύματός Του. Τούτες τίς ἡμέρες, ἄς πλησιάζουμε μέσῳ τοῦ διαδικτύου τούς συνανθρώπους μας μέ διάκριση καί ἀγάπη. Ἕνα μήνυμα, μιά καλή κουβέντα, ἕνας λόγος ἀγαπητικός ἐνεργεῖ ὡς βάλσαμο στήν ψυχή καί ὡς θεία παρηγορία, πού στηρίζει τήν ψυχολογία ἑνός ἑκάστου.

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καθημερινά ἀνιχνεύομε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας καί προσπαθοῦμε νά τό ἑρμηνεύσουμε. Ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται πάντοτε σέ αὐτούς, πού Τόν ἀναζητοῦν, ὅταν ὅμως θέλει καί ὅπως θέλει! Τοῦτο σημαίνει, πώς οἱ ἄνθρωποι ἀντιλαμβανόμαστε τόν Θεό μετά τό πέρασμά Του ἀπό τήν ζωή μας, ὅπως συνέβη μέ τόν θεόπτη Μωϋσῆ καί μέ τόν Προφήτη Ἠλία καί πολλούς ἀκόμη στό διάβα τῶν αἰώνων.

Γι’ αὐτό νά μήν ἀπελπιζόμαστε, νά μήν χάνουμε τήν πίστη καί τήν δύναμή μας. Ὁ Θεός γνωρίζει γιατί μᾶς ἐπέτρεψε αὐτήν τήν δοκιμασία. Θά τό μάθουμε κι ἐμεῖς, ὅταν και ἄν Ἐκεῖνος θελήσει. Τό βέβαιο πάντως εἶναι πώς τήν ἐπέτρεψε γιά τίς ἁμαρτίες μας. Καί αὐτό ἔχει ἰδιαίτερη βαρύτητα σήμερα καθώς γιά τίς ἁμαρτίες μας ἀνέβηκε στόν Σταυρό καί θυσιάστηκε γιά τή σωτηρία μας. Τό ἴδιο βέβαιο ὅμως εἶναι, ὅτι, ὅπως ὁ ἀνυψούμενος καί προσκυνούμενος κατά τήν σημερινή ἡμέρα Τίμιος Σταυρός προμηνύει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι και αὐτή ἡ ἰδιότυπη σταύρωση τοῦ Ὀρθοδόξου Κλήρου καί Λαοῦ, σύντομα θά ὁδηγήσει στήν Ἀνάστασή του. Καί τότε: «Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος· ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ.» (Ψαλμ. ριζ΄ 24)

Μέ πόνο ψυχῆς καί εὐχές πατρικές

† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος